Drzewa Migdałowe

Panie,

Przed wielu, wielu laty

Spotkałem Cię na drodze do Jeruzalem.

Była wczesna wiosna.

Kwitły drzewa migdałowe.

Pamiętam tę chwilę, gdy podszedłszy do Ciebie,

Spytałem, co mam czynić,

Aby być doskonałym.

Odparłeś, że powinienem sprzedać

Całą moją majętność,

Pieniądze rozdać ubogim

I iść za Tobą.

Ogarnął mnie smutek.

Stchórzyłem.

Powróciłem do domu.

A teraz jestem już starcem.

Mam liczną rodzinę.

Mój majątek pomnożył się w dwójnasób,

Ludzie uważają mnie za szczęśliwego.

Ja jednak czuję w sobie dotkliwą pustkę,

Niedosyt

I beznadziejność,

Które nawet moim najbliższym

Ujawnić się boją.

Na pewno by mnie wyśmiali.

Minęły lata,

A ja wciąż zapomnieć nie mogę

Tamtej wiosny,

Mojego pytania

I kwitnących drzew migdałowych.

Roman Brandstaetter.